Herzog & de Meuron: 2009

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Οι Jacques Herzog και Pierre de Meuron είναι δύο σημαντικοί Ελβετοί αρχιτέκτονες γνωστοί για τις καινοτόμες κατασκευές τους, χρησιμοποιώντας νέα υλικά και τεχνικές. Οι δύο αρχιτέκτονες έχουν σχεδόν παράλληλη σταδιοδρομία. Και οι δύο γεννήθηκαν στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1950. Ο Herzog στις 19 Απριλίου και ο de Meuron στις 8 Μαΐου. Φίλοι και συμμαθητές κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, άρχισαν κατά την νεαρή ηλικία να εργάζονται μαζί στα σχέδια και τα πρότυπα. Όταν ήρθε ο καιρός να παρακολουθήσουν το κολλέγιο, κανένας δεν επέλεξε να μελετήσει την αρχιτεκτονική αρχικά. Ο Herzog αρχικά μελέτησε εμπορικό σχέδιο προτού παρακολουθήσει χημεία και βιολογία στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Έχοντας ενδιαφέρον για το σχέδιο και τα μαθηματικά, ο de Meuron ξεκίνησε ένα πτυχίο πολιτικού μηχανικού. Ανικανοποίητοι μετά από ένα χρόνο σπουδών, και οι δύο αποφάσισαν να σπουδάσουν Αρχιτεκτονική, πρώτα στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (Swiss Federal Institute of Technology, ETH) στη Λωζάνη, και κατόπιν στην πανεπιστημιούπολη του ιδρύματος της Ζυρίχης, όπου έλαβαν τα πτυχία τους το 1975. Μεταξύ των εκπαιδευτικών τους ήταν ο Aldo Rossi, ο οποίος έλαβε το βραβείο Pritzker το 1990. Μετά από τρία χρόνια ως βοηθοί του καθηγητή, οι Herzog και de Meuron σχημάτισαν την δική τους εταιρεία αρχιτεκτονικής στη Βασιλεία, την Herzog & de Meuron Architekten (HdeM). Ο Herzog πήρε τη θέση του επισκέπτη καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ, στην Ithaca, της Νέας Υόρκης το 1983, και έπειτα και οι δύο έγιναν επισκέπτες καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ το 1989. Αυτήν τη στιγμή η εταιρεία τους έχει 10 εταίρους, πάνω από 200 εργαζόμενους σε γραφεία στο Λονίνο, το Μόναχο, το Σαν Φρανσίσκο, την Βαρκελώνη και το Πεκίνο. Το 2001, οι Jacques Herzog και Pierre de Meuron επελέγησαν για να μοιραστούν το βραβείο Pritzker, που αποτελεί το σημαντικότερο βραβείο στην αρχιτεκτονική. Ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, J. Carter Brown ανέφερε: "One is hard put to think of any architects in history that have addressed the integument of architecture with greater imagination and virtuosity." Τα σχέδια της εταιρείας τους συχνά έχουν ως χαρακτηριστικό τα μη συμβατικά σχέδια και υλικά. Επίσης, παρατηρείται η καινοτόμος χρήση εξωτερικών υλικών και επεξεργασιών, όπως το γυαλί. Η κριτής αρχιτεκτονικής και κριτής για το βραβείο Pritzker Ada Louise Huxtable συνοψίζοντας την προσέγγιση της εταιρείας HdeM αναφέρει: «Καθαρίζουν τις παραδόσεις του μοντερνισμού στη στοιχειώδη απλότητα, μετασχηματίζοντας τα υλικά και τις επιφάνειες μέσω της εξερεύνησης νέων επεξεργασιών και τεχνικών.» To 2006, το περιοδικό New York Times αναφέρθηκε στην εταιρεία τους ως «μια από τις πιο θαυμασμένες εταιρίες αρχιτεκτονικής στον κόσμο». Οι Jacques Herzog και Pierre de Meuron έχουν σχεδιάσει προγράμματα σε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Ιαπωνία, Ηνωμένες Πολιτείες, Κίνα και φυσικά, στην πατρίδα τους Ελβετία. Έχουν χτίσει κατοικίες, διάφορα κτήρια διαμερισμάτων, βιβλιοθήκες, σχολεία, ένα φωτογραφικό στούντιο, μουσεία, ξενοδοχεία, κτήρια χρησιμότητας σιδηροδρόμων, και κτήρια γραφείων και εργοστασίων, καθώς και το Ολυμπιακό Στάδιο στο Πεκίνο. Ένα από τα πολλά έργα τους είναι το Informations-, Kommunikations- und Medienzentrum der BTU (IKMZ BTU COTTBUS) στη Γερμανία (2002-2004).

ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ

Blue House, Βασιλεία, Ελβετία, 1979-1980
Photostudio Frei, Weil am Rhein, Γερμανία, 1981-1982
Πολυκατοικία Hebelstrasse 11, Edificio d' appartamenti, Βασιλεία, Ελβετία, 1984-1988
Αποθήκες και παράταση για το εργοστάσιο Ricola, Laufen, Ελβετία, 1986-1991
Επέκταση και μετατροπή του κτιρίου γραφείων SUVA, Βασιλεία, Ελβετία, 1988-1993
Πινακοθήκη Goetz, Μόναχο, Γερμανία, 1989-1992
Φοιτητικές κατοικίες- Antipodes I, Dijon, Γαλλία, 1990-1992
Karikatur και Cartoon Museum, Βασιλεία, Ελβετία, 1994-1996
Οινοποιείο Dominus, Napa Valley, ΗΠΑ, 1995 - 1997
Βιβλιοθήκη της Fachhochschule, Eberswalde, Γερμανία, 1997 - 1999
Μουσείο Küppersmühle - Συλλογή Grothe, Duisburg, Γερμανία, 1997 - 1999
Roche Pharma Research Institute Κτίριο 92, Βασιλεία, Ελβετία, 1998 - 2000
Prada boutique, Τόκιο, Ιαπωνία, 1999 - 20ο3
Η οικοδόμηση του Φόρουμ, Βαρκελώνη, Ισπανία, 2002-2004
Tate Gallery of Modern Art, Λονδίνο, Αγγλία, 2002
Allianz Arena, Μόναχο, Γερμανία, 2002-2004
CaixaForum, Μαδρίτη, Ισπανία, 2003
BTU bibliothek IKMZ, Cottbus, Γερμανία, 2002-2004
Ολυμπιακό Στάδιο για το Πεκίνο 2008, Πεκίνο, Κίνα, 2004 – 2008

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Το Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Βραδεμβούργου στην πόλη Cottbus, που ιδρύθηκε το 1991 είναι το μόνο τεχνικό πανεπιστήμιο στην περιοχή του Βραδεμβούργου. Η πόλη Cottbus είναι στο νοτιοανατολικό σημείο του Βραδεμβούργου (περίπου 120 χλμ από το Βερολίνο). Το πανεπιστήμιο έχει περίπου 5.000 σπουδαστές, με τους 25% των σπουδαστών να προέρχονται από ξένες χώρες. Το σχεδιάγραμμα της έρευνας και της διδασκαλίας καλύπτει 4 ικανότητες με 130 καθηγητές και 24 προγράμματα σπουδών (BA/MA). Οι ενιαίες ικανότητες είναι: Ικανότητα 1 - πληροφορική, μαθηματικά και φυσική, Ικανότητα 2 - αρχιτεκτονική, πολιτική μηχανική, αστική ανάπτυξη, Ικανότητα 3 - εφαρμοσμένη μηχανική, ηλεκτρική εφαρμοσμένη μηχανική, οικονομικά και Ικανότητα 4 - περιβαλλοντική εφαρμοσμένη μηχανική, εφαρμοσμένη μηχανική διαδικασία.
Ο εκσυγχρονισμός των μέσων, οι υπολογιστές, το διαδίκτυο, οι ασύρματες συνδέσεις, τα κινητά τηλέφωνα έχουν σαφώς αλλάξει τις μεθόδους έρευνας, μελέτης και διδασκαλίας. Έτσι, και τα πανεπιστήμια επηρεάζονται με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε εκσυγχρονισμό των μεθόδων τους και κυρίως, επηρεάζονται οι τομείς της βιβλιοθήκης, του κέντρου πολυμέσων, του υπολογιστικού κέντρου και της επεξεργασίας διοικητικών στοιχείων. Γι’ αυτούς τους λόγους, υπήρξε η ανάγκη για ανάπτυξη του τεχνικού πανεπιστημίου του Βραδεμβούργου. Έτσι, το 1993 το κράτος του Βραδεμβούργου διεξήγαγε ένα διαγωνισμό για να αποφασιστεί ποιος θα αναλάμβανε το σχεδιασμό και την δημιουργία του έργου, το οποίο ήταν πολύ σημαντικό καθώς θα ενσωμάτωνε τις υπηρεσίες πληροφοριών, επικοινωνίας και μέσων και θα ήταν ανοιχτό τόσο για τους φοιτητές, όσο και για τους υπόλοιπους κατοίκους της πόλης. Οι Jacques Herzog και Pierre de Meuron ανέλαβαν το 1998 το σχεδιασμό και την δημιουργία του Κέντρου Πληροφοριών, Επικοινωνίας και Πολυμέσων (Information, Communication and Media Center/Informations- Kommunikations- und Medienzentrum (ICMC/IKMZ). Το έργο ολοκληρώθηκε το 2004 και δύο χρόνια μετά την ολοκλήρωσή του χαρακτηρίσθηκε ως η "Βιβλιοθήκη της Χρονιάς 2006" .

ΑΡΧΙΚΗ ΙΔΕΑ- ΠΡΟΤΑΣΗ

Οι Herzog και de Meuron αναφέρουν ότι στην πρότασή τους για την ολοκλήρωση του έργου, πρότειναν δύο ορθογώνια κτήρια στην περιοχή στα δυτικά της πανεπιστημιούπολης για να στεγάσουν τη βιβλιοθήκη και το χώρο των κύριων διαλέξεων. Εκείνα τα μέρη του πανεπιστημίου που χρησιμοποιούνταν επίσης από τον πληθυσμό της περιοχής Cottbus έγιναν μέρος της πόλης.

ΕΞΕΛΙΞΗ ΙΔΕΑΣ

Αλλά όταν το πρόγραμμα αναλήφθηκε πάλι, η κύρια αίθουσα συνεδριάσεων τοποθετήθηκε ήδη αλλού μέσα στην πανεπιστημιούπολη. Έτσι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η βιβλιοθήκη απαιτούσε έναν διαφορετικό τύπο οικοδόμησης: θα μπορούσε να είναι ένας μοναχικός χώρος, ένα ορόσημο μέσα στην περιβάλλουσα αστική αρχιτεκτονική που θα επικοινωνούσε το νέο πνεύμα του πανεπιστημίου και θα συσχετιζόταν με τον περιβάλλοντα χώρο με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

ΤΥΠΟΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ-ΑΜΟΙΒΑΔΑ

"Η αρχιτεκτονική φτιάχνεται με ιδέες και οι ιδέες μαζί με το υλικό φτιάχνουν το κτίριο"

Το σχέδιο που έμοιαζε με αμοιβάδα, η οποία αλλάζει συνεχώς σχήμα και είναι άμορφη, φαίνεται ότι αποτέλεσε την καλύτερη επιλογή για τον τύπο οικοδόμησης της νέας βιβλιοθήκης, αφού το κτίριο μοιάζει να ρέει και να εξαπλώνεται στην περιβάλλουσα περιοχή. Αν και η εμφάνιση, την πρώτη φορά που βλέπει κανείς το κτίριο φαίνεται να είναι μια καθαρώς τυχαία μορφή, αποδεικνύεται σε μια πιο στενή επιθεώρηση ότι υπάρχει μια σκόπιμη διαμόρφωση των πολλών διαφορετικών ροών της μετακίνησης. Οι αρχιτέκτονες έκαναν τα μοντέλα με τέτοιο τρόπο έχοντας ως στόχο να επιλύσουν τις ακολουθίες μετακίνησης και για να εξετάσουν την ποιότητά τους, ιδιαίτερα τη δυνατότητά τους να αναδιοργανώσουν και να αναδομήσουν τον κενό χώρο.

ΠΡΟΣΟΨΗ

Το γυάλινο κτίριο της βιβλιοθήκης στέκεται δελεαστικά απέναντι από την κύρια είσοδο στην πανεπιστημιούπολη. Από αυτήν την πλεονεκτική θέση, η βιβλιοθήκη εμφανίζεται ως εντυπωσιακό σώμα που δένεται με το πάρκο. Όταν κάποιος πλησιάζει το κτήριο από το κέντρο ή από το Βορρά, φαίνεται εξ ολοκλήρου διαφορετικό- λεπτότερο, σχεδόν όπως έναν ελεύθερα- στεκόμενο πύργο. Στην πραγματικότητα, το κτήριο φαίνεται διαφορετικό από οποιοδήποτε σημείο και αν το προσεγγίσει κανείς και όμως παραμένει μια ενιαία συνεχής μορφή.

Το ΙΚΜΖ έχει 32 μέτρα ύψος. Ο στατικός φορέας του είναι κατασκευασμένος από οπλισμένο σκυρόδεμα, το οποίο εξωτερικά καλύπτεται από μέταλλο (χάλυβα) και ανάγλυφο γυαλί με τυποποιημένο γκράφιτι, όπου παρουσιάζονται γράμματα του αλφαβήτου, κάτι το οποίο σε οδηγεί συνειρμικά στο ότι το κτίριο έχει σχέση με την γνώση και την πληροφόρηση. Ο στατικός φορέας του κτιρίου είναι εμφανής, ιδιαίτερα την νύχτα, αφού το γυαλί είναι αυτό που καλύπτει το στατικό φορέα.

ΥΑΛΙΝΟ ΚΕΛΥΦΟΣ-ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΚΤΙΡΙΟΥ

Ένα άσπρο πέπλο είναι τυπωμένο και στις δύο πλευρές του υάλινου κέλυφους του κτηρίου. Τα κείμενα στις διάφορες γλώσσες και τα αλφάβητα έχουν επιβληθεί σε τόσα πολλά στρώματα και έτσι δεν είναι πλέον ευανάγνωστα, αλλά ένα πρότυπο το οποίο οδηγεί στην προέλευση του γραπτού κόσμου είναι καταφανής. Το τυπωμένο σχέδιο σπάζει την αντανάκλαση, καταργεί τη σκληρότητα του γυαλιού και καθιστά το σώμα του κτηρίου ομοιογενές.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

Η καταπληκτική εξωτερική αρχιτεκτονική συνεχίζεται εσωτερικά με μια μοναδική σπειροειδή σκάλα, η οποία έχει διάμετρο έξι μέτρα και η οποία διέρχεται μέσα από τον κάθε όροφο, συνδέοντας με αυτό τον τρόπο τους ορόφους. Η σκάλα αυτή είναι κατασκευασμένη από οπλισμένο σκυρόδεμα και σε χρωματισμό πράσινου και φούξια και παρέχει τον προσανατολισμό μέσα στο κτίριο. Τα σκαλοπάτια είναι τόσο ευρύχωρα που όχι μόνο εξασφαλίζουν άμεση πρόσβαση σε όλα τα πατώματα για τους ανθρώπους που βιάζονται, αλλά και προσφέρουν χώρο για άλλους που ίσως να θέλουν να σταματήσουν και να κουβεντιάσουν για μια στιγμή.

ΔΩΜΑΤΙΑ

Η φιλοσοφία ότι από όποια πλευρά κι αν προσεγγίσει κανείς το κτίριο φαίνεται εξ΄όλοκλήρου διαφορετικό, χαρακτηρίζει επίσης και το εσωτερικό του κτηρίου. Η μορφή του κτιρίου επιτρέπει τη δημιουργία δωματίων ανάγνωσης σε πολλά διαφορετικά μεγέθη και προσανατολισμένα σε όλες τις διαφορετικές κατευθύνσεις, αλλά μέσα στο ευρύτερο σύνολο της βιβλιοθήκης ως ένα ενιαίο, συνδεδεμένο εσωτερικό χώρο, μια χωρική συνέχεια. Μετά από ένα ορθογώνιο σχεδιάγραμμα, οι όροφοι ελαττώνονται έτσι ώστε κάθε ένας έχει διαφορετική μορφή, που παράγει μια ελκυστική ένταση μεταξύ των ορόφων και του συνεχούς κέλυφους του κτηρίου. Μερικά από τα δωμάτια ανάγνωσης είναι δύο ή τρεις ορόφους υψηλά και έχουν ένα εξαιρετικό αίσθημα ευρυχωρίας, ενώ άλλα είναι πιο οικεία έχοντας σκόπιμα πιο χαμηλά ανώτατα όρια. Ενώ μερικά από τα δωμάτια εκμεταλλεύονται πλήρως το φωτισμό της ημέρας από τα πλάγια ή από πάνω ακολουθώντας το κυρτό, υάλινο κέλυφος του κτιρίου, άλλοι χώροι εργασίας είναι κάπως καλυμμένοι έχοντας τακτοποιηθεί σε στοές. Οι επίπεδες, πιο σκοτεινές μονόροφες περιοχές είναι ουσιαστικά σαν στοίβες, οι οποίες στεγάζουν τα ράφια της ανοικτής βιβλιοθήκης.

ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ

Το χρώμα στα δωμάτια ανάγνωσης, με την ατμόσφαιρα της ήρεμης συγκέντρωσης, είναι γκρίζο και άσπρο. Οι περιοχές στο εσωτερικό του κτηρίου, όπου τα βιβλία και άλλα μέσα αποθηκεύονται, λούζονται στο χρώμα. Τα χρώματα του φάσματος έχουν ζωγραφιστεί σε λωρίδες στα πατώματα, τις υποστηρίξεις και τους τοίχους, ακολουθώντας ένα λογικό, ορθό σύστημα. Βοηθούν επίσης τον προσανατολισμό αλλά χωρίς έναν κώδικα χρώματος καθορισμού για τους τομείς της μελέτης στο κτίριο. Τα χρώματα απεικονίζονται στα ανώτατα όρια και τα ράφια μετάλλων σχεδόν σε psychedelic επίδραση.

ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ

Το κτίριο αποτελείται από 10 ορόφους, συμπεριλαμβανομένων 2 υπόγειων επιπέδων:

Υπόγειο 2: κλειστό για το κοινό
Υπόγειο 1 και 2ος όροφος: Βιβλιοθήκη 1 (Special Library 1), η οποία περιλαμβάνει βιβλιογραφίες, εγκυκλοπαίδειες και πράγματα που αφορούν τις οικονομικές, ανθρωπιστικές και νομικές σπουδές
Ισόγειο: Υποδοχή, Γενικές Πληροφορίες, Καφετέρια, χώρος δανεισμού και ένας χώρος έκθεσης
Όροφος 1: Στον 1ο όροφο βρίσκεται το κέντρο πολυμέσων (multimedia center)
Όροφος 3 και 4: Βιβλιοθήκη 2 (Special Library 2), όπου μπορεί να βρει κανείς ό,τι αφορά στην Αρχιτεκτονική, τους Πολιτικούς Μηχανικούς και την Τεχνολογία
Όροφος 5 και 6: Βιβλιοθήκη 3 (Special Library 3), που περιλαμβάνει ό,τι αφορά τις Φυσικές και Περιβαλλοντικές Επιστήμες
Όροφος 7: Οργάνωση και Διοίκηση

Επιπρόσθετα, στους κατάλληλους ορόφους βρίσκονται οι χώροι για παροχή βοήθειας στους χρήστες των εξειδικευμένων βιβλιοθηκών, καθώς και χώροι για εκτύπωση, αντιγραφή (copying) και scanning.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Η γοητεία του κτιρίου βρίσκεται τόσο στο παράξενο σχήμα του όσο και στους χρωματισμούς του. Το κτίριο αυτό σχεδιάστηκε για να ενσωματώσει τις υπηρεσίες πληροφοριών, επικοινωνίας και μέσων. Τόσο το εξωτερικό όσο και το εσωτερικό του κτιρίου καλύπτουν τις ανάγκες για τις οποίες δημιουργήθηκε. Το εξωτερικό δίνει άμεσα την εντύπωση ότι πρόκειται για κτίριο που έχει σχέση με την γνώση, ενώ παράλληλα επιτρέπει μέσα από το εντυπωσιακό εξωτερικό υάλινο κέλυφος την είσοδο του φωτός στο κτίριο και κυρίως στους ορόφους που είναι απαραίτητο το φως για καλή ανάγνωση. Ακόμη, το γεγονός ότι το κτίριο βρίσκεται στα μισά του δρόμου, ανάμεσα στην Πανεπιστημιούπολη και την πόλη Cottbus, και το γεγονός ότι δεν έχει πίσω και μπροστά πλευρά, στέλνει ένα μήνυμα ότι η βιβλιοθήκη είναι ανοιχτή, όχι μόνο για τους φοιτητές και τους επιστήμονες αλλά και για όλο τον πληθυσμό. Το εσωτερικό του κτιρίου είναι σχεδιασμένο με τέτοιο τρόπο, ώστε να εξυπηρετεί όσο το δυνατόν καλύτερα τους χρήστες του κτιρίου. Ο διαχωρισμός του σε ορόφους, με κάθε όροφο να περιλαμβάνει συγκεκριμένα πράγματα για συγκεκριμένους κλάδους, κάνει εύκολη και άμεση την πρόσβαση σε οτιδήποτε χρειάζεται να βρει κανείς, είτε είναι φοιτητής είτε κάτοικος της περιοχής. Παράλληλα, ο σχεδιασμός των ορόφων είναι πολύ έξυπνος, τοποθετώντας τους χώρους που χρειάζονται πολύ φως στα υψηλότερα πατώματα και αυτά που δεν χρειάζονται τόσο φως στα πιο χαμηλά πατώματα του κτιρίου. Εκτός από αυτά, τα έντονα χρώματα, ο καλός τεχνολογικός εξοπλισμός και οι αναβαθμισμένες υπηρεσίες του κτιρίου δημιουργούν μια συμπαθητική ατμόσφαιρα, όπου δεν βαριέται κανείς να ψάχνει αυτό που ζητά και να διαβάζει, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί και μια “παράδοση” νέας σκέψης. Οι Herzog και de Meuron σχεδίασαν και υλοποίησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έργο το οποίο ανέλαβαν, ένα πρωτοποριακό και εκσυγχρονισμένο κτίριο, το οποίο δικαίως κατά την γνώμη μου πήρε τον τίτλο «Βιβλιοθήκη της Χρονιάς 2006».

Herzog & de Meuron

Αναγνώστες

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Πληροφορίες

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Herzog & de Meuron

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ

ΒΡΑΒΕΙΑ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑΝ

IKMZ

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

ΑΡΧΙΚΗ ΙΔΕΑ- ΠΡΟΤΑΣΗ

ΕΞΕΛΙΞΗ ΙΔΕΑΣ

ΤΥΠΟΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ-ΑΜΟΙΒΑΔΑ

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ

ΜΑΚΕΤΤΕΣ ΚΤΙΡΙΟΥ

ΤΟΜΗ ΚΤΙΡΙΟΥ

ΚΑΤΟΨΕΙΣ ΟΡΟΦΩΝ

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2001

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2002

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2002

ΜΑΡΤΙΟΣ 2002

ΜΑΙΟΣ 2002

ΙΟΥΝΙΟΣ 2002

ΙΟΥΛΙΟΣ 2002

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2002

ΣΕΜΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2002

ΕΞΕΛΙΞΗ ΚΤΙΡΙΟΥ

OKTΩΜΒΡΙΟΣ 2002

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2002

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2002

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2003

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2003

ΜΑΡΤΙΟΣ 2003

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2003

ΜΑΙΟΣ 2003

ΙΟΥNΙΟΣ 2003

ΙΟΥΛΙΟΣ 2003

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2003

ΣΕΜΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2003

ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2003

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2004

ΙΟΥΛΙΟΣ 2004

AΥΓΟΥΣΤΟΣ 2004

ΣΕΜΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2004

29 ΟΚΤΩΜΒΡΙΟΥ 2004